Günlerden Cuma ohhh..
birde bayram arefesi tam 10 gün..kaş senin kemer benim.. bekle bizi antalyaaaa...
Cuma öğleden sonra sağ kasığımda bir ağrı..olur geçer nasılsa..
Akşam oldu yok geçmedi hatta arttı bile ama hazırlıkları tamamlamak lazım sabah erkenden çıkıyoruz yola..kalabalıkta bi tatil olacak halalar, kuzenler, babanne, beybaba haftalar öncesinden ayarlandı herşey..güzergahtı, konaklamaydı,çoluk çocuk ..neyse akşama artan ağrıma aldırmamaya çalışarak artık valizleri kapatmak istiyorum..derken ağrı şiddetlenince doktoru aramak şart oldu şöyle mi böyle mi derken geçmezse sabaha gel mutlaka diyor; ve evet geçmiyor sabah hazırlıkları bitirip yerleşiyoruz arabalara ama önce hastaneye, ultrason falan ameliyata alıcaz diyolar nassı yani!!! meğer apandistim patlamak üzereymiş..neyse yarım saatte alıyorlar ameliyata ama benim aklımda hep zeynep nasıl emecek nasıl olacak gece bensiz uyuyamaz..zaten yavrum telaştan sabahtan beri doğru düzgün ememedi..emzirirsin diyor doktor ona göre ayarlicaz herşeyi..neyse ertesi gün çıkıyoruz bu arada akşam zeynomu getirdiler yanıma emdi ama bi şaşkınlıkta var..gecede annannesi minik bardakla (biberon alışkalığı olmayınca böyle işte) yudum yudum süt vererek idare etmiş zaten başedemezlerse getireceklerdi yanıma neyseki gerek kalmadı. Sabaha tekrar geldi beni almaya canım kızım öğlenede antalyaya değil ama doğru annanneye yatarak bir bayram geçirmeye..tabii desteğinden dolayı küçük halaya çok teşekkür birdeee bayramda dinlenme hayalleri kuran ama bizden yine kurtulamayan annanneye koca bir teşekkür..
Bu arada koraycımda tatil boyunca antalyadaki havanın ne kadar güzel olduğunu anlata anlata bitiremeyen meteorolojiyi dinleyerek iç geçirdi..
