eskimeyen tek şey midir annelik?

hayatta herkes bir şekilde annelik görevini ifa ettiğine göre  herkesin ama öncelikle ( torpilli olmak kaydıyla ) çilekeş annelerin anneler gününü kutlar herbirine yavrularıyla birlikte bayram gibi bir ömür dilerim..

bizim anneler günümüz bi garipti..

önce mutluluk;

zeynoşumla uyandığım anneler günü sabahı, onun ilk kez kurduğu "anneler günün kutlu olsun anne"  cümlesiyle kendinden geçme ve heyecanla sülalenin tüm annelerine açılan kutlama telefonları..

sonra keder;

birgün önce düşerek kalçasını kıran 98 yaşındaki babannemin,  tüm değerleri alt üst olmuş, acı çeken haliyle yatarken, başucunda gözyaşlarımla suladığım yanağını silip, titreyen ellerini avucuma alıp öpmeye doyamadığım minik ihtiyar, koca çınarın ve hastane koridorunda elini öptüğüm canım annemin buruk kutlanan anneler günü..

sonra huzur;

toprak,yağmur ve yeşille kısa süren bir randevu yani bahçemiz..

 benim o gün birkez daha anladığım,

zeynep (3) ve feride (98)'nin nasılda birbirine benzediği ve eskittiğimizi sandığımız yılların bizleri acımasızca nasıl devirdiği..

hepinize sağlıklı seneler..