iyiki doğdun kızım...

pazar günü canımın, yavrumun, zeynebimin 2. yaşgünüydü..

hakikaten çok çabuk geçiyo zaman..

1 hafta önceden başladım ufak ufak bişeyler hazırlamaya ve alışverişe ama öncesinden zaten kafamda tasarlamıştım..bi kere henüz küçük olduğundan ve yine onun rahatı için evde kutlanacaktı doğumgünü.

                                                                           

                                          bardakları dantellerle süsledim ve uğraşırkende çok keyif aldım..

                 zaten üstteki beş resim eder bi resim ama hepsini koyayım istedim bi hoşuma gittiler..

2.yaşa özel kalpli konsept :)

                                                         bunların akıbeti ayrı bir post konusu..

                             üsttekilerse almayı son güne bıraktığım için gıda boyası yerine böğürtlenli sosla buluştular..allahtan herkes memnun kaldı:)

geçen yılki pastamıza ilk doğumgünümüz olduğundan, olanca görgüsüzlüğümle bunun nerdeyse 3 katı para verdim..bu yılki pastamızı daha mütevazı bi yere yatırdık eh biraz alaturka olmuş ama baya lezzetliydi..

          aşağıdaki fotolarda göreceğiniz üzere bu şirin kostümden kızımın üzerinde eser yok!!!çünkü ne tacını ne de kanadını takıp bi poz verdi :-(( ama haklı yani kendimizi tatmin ediyoruz yok elbiseler, süslemeler, yemeler yani bunların hiçbirinin zeyneple alakası yok şöyleki elbisesini yine zor giydi hatta misafirlerimiz girmek üzereyken damla geldi yanıma "yenge zeynep elbisesini çıkardı" diyerek (odasında oynarlarken çıkarmış zaten zor giymişti..bu arada küçük hanıma ayyakbıdan geçtim çorap bile giydiremedim o gün) neyse halasıyla babası zar zor giydirdiler artık tabii yine bi ağladı..neyse elbise maceramız böyle, pastasındanda yemedi ehh dantelli bardaktanda bişey içmediğine göre doğumgünü yine tabiiki büyüklere yaradı.. onu da doğal olarak bir oda dolusu balon ve oyuncakla çocuklarla oyanamak mutlu etti.. ama işte anneler ne ister kızı ilerde kendine adanan bu blogu ve fotolarını görünce sevinsin değer verildiğini bilsin isteeeerrr...yoksa çocuğuma kanat takıp fotoğraf çekicem diye kendimi paraladıysam var yani bi sebebi..haa başarılı oldum muu??? hayır! neden?? çünkü uğraşacak vaktim yoktu zor yetiştirdim zaten herşeyi hatta aneme ben hallederim diye ahkam kessemde öyle olmuyormuş; kadın tüm gün evinde zeynebe baktı bizde alışveriş vs..ama son anda bide bana koşturdu sağolsun o toparladı neyse halletik şükür..

zeynepcim epey utandı ama haklı karşımızda 15 kişi fotoğraflıyordu bizi ki ben bile utandım çaktırmasamda  ;)

zeynep çok mutluydu, çok eğlendi o akşam, en çok ona seviniyorum çünkü hazırlıklar yüzünden doğumgünü olmasına rağmen hiç ilgilenememiştim bebeğimle..

                 gelelim zeynebi azıcık sakin yakalamışken peşpeşe fotolanmaya..çünkü fotoğraf çektirmeyide sevmiyo hatta dedesi bile bu işte usta olmasına rağmen zeyno objektife bakmayı reddettiğinden çekerken zorlanıyo..umarım cimcime büyüdüğünde severde yormaz bizi ..yukarda canımız annannesiyle..

                                                          sevgili halası ve damla ablası

                                    canım dostum, sarı şekerim, bernoşum ve yakışıklı oğlu berk deniz..

                                                                       kankiyle magazin pozu..

veeeeee işte bu!

yılın fotğrafı:))

dayısı, babası, annesi, dedesi, annannesi ve zeynep..

gerçi zeyno kızım güzel yüzünü yine esirgedi bu karede de ama olsun ordaya yeter!

canım kızım sana sağlıklı, mutlu, başarılı ve bizimle geçireceğin upuzuuuunnn bir ömür diliyorum.

İYİKİ DOĞDUN!!!